19. Turquoise

Hier ben ik weer met een nieuw blog!

En ja, deze keer wil ik het hebben over kleur in mijn leven. Sinds jongs af aan, beginnen mijn ogen te schitteren als ik felle kleuren waarneem. Dat kan je ook merken aan mijn binnenhuisdecoratie en aan mijn kledingstijl. Mensen zien me van ver aankomen. Kleren maken de man zegt men wel eens, bij mij maken de kleuren mezelf.

Mijn lievelingskleuren zijn geel, (donker)rood, goud en oranje. Ik ben altijd aangetrokken geweest tot warmte, en deze warme kleuren geven me moed om door te gaan, en energie om te blijven functioneren.

Ik word soms zo triest van kale interieurs, zwarte gordijnen en ruimtes waar alles stijf wit is. Daar voel ik me niet thuis. Zwart, wit, ze stralen voor mij kilte uit. Ik krijg er letterlijk rillingen van.

Dit jaar ben ik 18 jaar getrouwd, en laat dit cijfer nu net in relatie staan met turquoise. Het is een populaire Indische kleur. Met deze kleur wordt de Hindoegod Krishna afgebeeld. Turquoise staat symbool voor gezondheid, balans en stabiliteit. Deze 3 woorden stonden de laatste maanden wel heel centraal in mijn leven: balans en stabiliteit vinden in mijn adoptieproces en ook (on)gezondheid waarmee ik strijdde tijdens de ziekte van Anne-Michèle. Ik moest voor mezelf zorg dragen zodat ik Anne-Michèle zo goed mogelijk kon steunen.

18 jaar getrouwd… Het lijkt een eeuwigheid maar ik herinner me mijn trouwdag alsof het gisteren was. Ik werd aangekleed door een Indische dame, zij hielp me met het draperen van mijn goudkleurige saree, die met bordeaux tinten was afgewerkt. Net ervoor was ik bij de kapster langs geweest die een korte moderne coupe had voorzien met daarin mijn lievelingsbloemen of celosia’s. Deze dieprode bloemen pasten perfect bij mijn outfit. Mijn toekomstige man stond zenuwachtig voor de deur van mijn vaders schoenwinkel te wachten. Zijn ogen schitterden bij mijn verschijning. Hij wist dat ik me in Indische klederdracht zou uitdossen, maar hij had geen idee wat mijn uiteindelijke keuze zou zijn. Ik was opgelucht toen hij goedkeurend knikte. Met knikkende knieën wandelde ik met hem naar de kerk, die op een steenworp afstand van mijn ouderlijk huis gelegen was. Waarom trilde ik zo hard? Waarom had ik plakkerige handen? Ik had het ontzettend warm. Deels zullen de zenuwen me parten gespeeld hebben, maar nu begrijp ik ook: in Indische klederdracht trouwen is niet evident. Ik heb mezelf toen overstegen, in mijn Indische cultuur stappen en zonder te beseffen heb ik mijn onderbewustzijn getriggerd. Want uiteindelijk hoefde dit geen grote stap te zijn, maar eerder de evidentie zelve omdat er nu eenmaal Indisch bloed door mijn aders stroomt. De ceremonie verliep vlot, en mijn Indische bruidskindjes, waarvoor ik ook Indische tenues had voorzien, hebben zich voorbeeldig gedragen.

De dag voordien waren we naar het stadhuis geweest. Het was eerst de bedoeling om alles op één dag te laten doorgaan, maar we hebben om administratieve redenen het burgerlijk huwelijk verplaatst.

Vandaag, maandag 25 juli, is het ook 41 jaar geleden dat ik naar België kwam. Elk jaar voel ik me lastig op deze dag. Dit jaar onderga ik het minder, en voel ik me meer in balans. Etienne en Viviane, het koppel dat me naar België bracht, heeft me vorige week thuis een bezoekje gebracht. De kennismaking met mijn man en kinderen was heel aangenaam. Toen ze vertrokken welden tranen op. Innerlijk voelde ik dat deze mensen van grote betekenis zijn voor mij. Zij hebben me in hun armen genomen, nog voordat mijn ouders dat hebben kunnen doen. Voor mij zijn ze een puzzelstuk van enorme waarde. Ze brengen me op een of andere manier in evenwicht, ook op mijn aankomstdag.

Toch wil ik vandaag niet als mijn verjaardag zien. Deze dag is voor mij geen feest, want mijn leven is sindsdien radicaal veranderd. Vroeger vierde ik 2 verjaardagen: mijn aankomstdag en mijn zogezegde echte verjaardag. Normaal gezien wordt mijn administratieve verjaardag in augustus gevierd, maar nu ik weet dat die niet klopt, voel ik er niets meer voor om die in de kijker te zetten. Ik zal eerder data vieren waar ik zelf voor gekozen heb: mijn huwelijksverjaardag, de geboorte van mijn kinderen, … En ik vier elke dag dat ik besta!